طبقه بندی تغییرات ساختواژی در فرایند وام گیری واژه ها از زبان ترکی به فارسی

زبان به عنوان پدیده ای زایا و پویا همزمان با پیشرفت بشر در حال تغییر است. یکی از تغییراتی که در اغلب زبان ها اتفاق می افتد، وام گیری ناشی از روابط گسترده اهالی زبان­ های مختلف است. وام گیری انواع مختلفی دارد که عبارتند از: وام گیری آوایی، وام گیری واژگانی و وام گیری دستوری. واژه ها از نظر ساختمان به انواع ساده (بسیط)، مرکب، مشتق و مشتق مرکب تقسیم می شوند؛ اما در فرایند وام گیری، گاه این ساختمان دچار تغییر می­شود و عنصر قرضی می تواند در زبان مقصد به گونه های متفاوتی ظاهر شود. مقاله حاضر با بررسی 1000 واژه قرضی که از ترکی وارد فارسی شده اند، به طبقه بندی آنها بر اساس ساختمان و تغییراتی که پس از قرض ­گیری در آنها رخ داده است، پرداخته و آنها را در 7 طبقه شناسایی و دسته ­بندی می­کند. این فرایندها به ترتیب فراوانی عبارتند از: 1- مشتق ترکی به ساده فارسی 2- ساده ترکی به ساده فارسی 3- مرکب ترکی به ساده فارسی 4- مشتق مرکب ترکی به ساده فارسی 5- وند ترکی به وند فارسی 6- وند ترکی به واژه ساده فارسی و 7 – واژه ساده ترکی به وند فارسی. نتایج نشان می­دهد که فرایند وام گیری در زبان فارسی کمتر به ساختار ساختواژی واژه­ های وام گرفته شده حساسیت نشان می­دهد و آنها را به صورت یک واحد به زبان فارسی وارد می­ کند.